W minioną sobotę(16 września), niepostrzeżenie, minęła ósma rocznica podpisania porozumień w JSW, które w tamtym czasie były określane mianem „historycznych”. Wspomnienie tego wydarzenia wydaje się być dziś zapomniane przez te same organizacje związkowe, które je podpisały.
W ostatnich miesiącach tzw. „reprezentatywne” związki chętnie chwalą się swoimi osiągnięciami i sukcesami, jednak informacje na temat tej ważnej rocznicy zdają się być dla nich niewygodne. Czyżby amnezja dotknęła ich liderów związkowych? Czy może próbują oni udawać, że takiego porozumienia nigdy nie było?
Przypomnijmy, że porozumienie z 16 września 2015 roku dotyczyło wielu kluczowych kwestii dla pracowników spółki, takich jak wstrzymanie wypłaty 14-stek, ekwiwalentu barbórkowego, deputatu węglowego, a także pozbawienie barbórki pracowników administracji. Wyjątkiem byli oczywiście związkowcy, którzy nie zostali pozbawieni barbórki choć w rzeczywistości siedzą w biurach.
Co ciekawe, w 2015 roku, kiedy porozumienie było świeżo podpisane, związki te z dumą ogłaszały je jako wielki sukces i przełom. Dziś jednak panuje wokół niego cisza. Czyżby powodem tego milczenia były skutki tego porozumienia?
Warto przypomnieć, że po podpisaniu tego, jak i wcześniejszych porozumień po strajku lutowym, Związek Zawodowy Jedność wytoczył setki pozwów w imieniu swoich członków. Wszystkie te pozwy zostały przez sądy uznane za zasadne, a pracownicy otrzymali część utraconych wynagrodzeń.
Można się zastanawiać, dlaczego organizacje związkowe, które niegdyś tak głośno mówiły o swoich sukcesach, dziś milczą na temat jednego z najważniejszych momentów w ich historii. Czy to strach przed konfrontacją z przeszłością, czy może chęć ukrycia pewnych faktów przed opinią publiczną? Jedno jest pewne – historia nie pozwoli zapomnieć o tych wydarzeniach, nawet jeśli niektórzy próbują je przemilczeć.
Marek Sękowski
Wiesław Wójtowicz
